Florida’daki kirlilik ve zehirli algler yunusları. Bunlar denizden gelen ciddi bir uyarıdır.
Florida’da mahsur kalan yaygın yunuslar, yunuslarınkine benzer nörolojik belirtiler gösterdi alzheimerve bu biz insanlar için de iyi değil.
Sonuçları açıklanan soruşturmada şaşırtıcı keşif yayınlandı İletişim Biyolojisi alanında yapılan bir araştırma, ciddi etkinin büyük olasılıkla zararlı algler tarafından salınan toksinlere maruz kalmaktan kaynaklandığını gösteriyor.
Araştırmacılar, 2010 ve 2019 yılları arasında, siyanobakterilerin çoğalmasını kolaylaştıran tarımsal atıklardan ve kanalizasyondan giderek daha fazla etkilenen bir kıyı bölgesi olan Indian River Lagünü’nde mahsur kalan 20 yunusun beynini analiz etti. Tüm hayvanlarda, bu mikroalgler tarafından üretilen güçlü bir nörotoksin olan 2,4-diaminobutirik asitin (2,4-DAB) önemli izleri görüldü.
Algal çiçeklenme mevsimlerinde (haziran ayından kasım ayına kadar) bulunan örneklerde, çiçeklenme olmayan aylarda toplananlara göre 2.900 kat daha fazla toksin konsantrasyonu vardı.
Araştırmacıya göre David A.DavisMiami Üniversitesi Miller Tıp Fakültesi’nden bir araştırmacı, bu maruz kalmanın “kesinlikle yararlı olmadığını” ve Alzheimer’dakine benzer nörodejeneratif süreçlere katkıda bulunabileceğini belirtiyor: ZME Bilimi. Çalışma doğrudan nedensel bir ilişki kanıtlamasa da, sonuçlar deniz kirliliği ile bilişsel dejenerasyon arasında rahatsız edici bir bağlantı olduğunu ortaya koyuyor.
Analiz, mevduatları ortaya çıkardı anormal proteinler — beta-amiloid, tau ve TDP-43 — hepsi demanslı insanlarda hafıza kaybı ve nöron tahribatıyla ilişkilidir. Ayrıca şunlar belirlendi: derin genetik değişiklikler: 536 gen, Alzheimer için ana genetik risk faktörü olan ve normalden altı kata kadar daha aktif olan APOE dahil olmak üzere anormal davranışlar gösterdi.
250 kilometreden uzun olan Hint Nehri Lagünü, zehirli alg çoğalmalarını uzatan ve yoğunlaştıran ötrofikasyon ve küresel ısınmadan muzdariptir. Bu olay sadece Florida’ya özgü değil: Balıklarda, kaplumbağalarda ve hatta kontamine deniz ürünlerine maruz kalan insan popülasyonlarında da benzer vakalar kaydedildi.
Uzun ömürleri, beslenmeleri ve insana benzeyen beyin yapıları nedeniyle yunuslar, ideal ekolojik nöbetçiler. İplikler ile en büyük alg aktivitesinin zamanları arasındaki korelasyonun yanı sıra işitme ve yönelimle ilgili genlerde gözlemlenen mutasyonlar, bu toksinlerin bu memelilerin yalnızca bilişsel işlevlerini değil aynı zamanda iletişim yeteneklerini de tehlikeye atabileceğini düşündürmektedir.
Bilim insanları 2,4-DAB’ın daha büyük bir bulmacanın yalnızca bir parçası olduğu konusunda uyarıyorlar. Diğer alg toksinleri de hafıza kaybına ve nöron ölümüne neden olur.
Sahile gidenler için mahsur kalan yunus, sonu yunusla biten bir trajedidir; bilim için denizden gelen, bize yönelik bir uyarı sinyalidir.