YÜKSELİYOR Tarih kitabı Kültür Bakanlığı’nın Endonezya Ulusal (SNI) versiyonu tarih öğretmenleri arasında endişelere yol açıyor. Resmi devlet tarih kitaplarının geçmişin anlatısını homojenleştirme ve sınıfta eleştirel düşünme alanını daraltma potansiyeline sahip olduğunu değerlendiriyorlar.
SMAN 11 Tarih Öğretmeni Bekasi Prakoso Tio, hükümet tarafından başlatılan ulusal tarih yazımının büyük bir ölçeğe ve tutkuya sahip olduğunu, bunun, Nugroho Notosusanto’nun koordinasyonunda 1976’da Yeni Düzen döneminde Endonezya Ulusal Tarihi’nin yayınlanmasından bu yana hiç gerçekleşmemiş bir şey olduğunu söyledi. Prakoso, 19 Aralık 2025 Cuma günü CP’nin Tarihsel Konusu ve Yeni Endonezya Tarih Kitabıyla İlişkisi konulu bir tartışmada, “Tarihsel olarak bu, devletin resmi olarak ulusal tarih yazıp bunu okullara dağıttığı yalnızca ikinci seferdir” dedi.
Ona göre, 2000’li yılların başında yayınlanan Endonezya Tarihin Akışında (IDAS) kitabından farklı olarak, ulusal tarih kitabının hükümet versiyonu devlet tarafından finanse ediliyor ve öğrenme için ana referans olarak tasarlandı. Sonuç olarak içerdiği anlatı, tarihin geçerli kabul edilen tek versiyonu olma potansiyeline sahiptir. “Bir anlatı resmi tarih olarak etiketlendiğinde, kitabın dışındaki hikayeler önemsiz veya gerçek dışı olarak değerlendirilebilir” dedi.
Prakoso, bu durumun yerel tarihi ve bölgedeki insanların deneyimlerini marjinalleştirme riski taşıdığını değerlendiriyor. Öğrencilere öğrettiği ancak milli tarih kitaplarında yer almayan 1870 Bekasi köylü isyanının örneğini verdi. “Resmi kitapta yer almazsa, zamanla yerel tarih yok sayılacak” dedi.
Kitabın Endonezya merkezli bir anlatı inşa etmek ve sömürgeci önyargıları ortadan kaldırmak olduğu söylenen amacına ilişkin bir başka endişe ortaya çıkıyor. Prakoso’ya göre bu çaba akademik açıdan geçerli ancak kimlik politikalarına doğru çekilmeye yatkın. “Ulusal tarihte her zaman atlanan hikayeler vardır ve başkaları da ortaya çıkar. Bu sadece akademik bir mesele değil, aynı zamanda bir güç meselesidir” dedi.
Ulusal tarih yazmanın çoğu zaman bir bilim olarak tarih ile siyasi çıkarlar arasındaki mücadelenin arenası haline geldiğini söyleyen tarihçi Asvi Warman Adam’ın görüşünü aktardı. Prakoso ayrıca Jason Stanley’nin, devletin meşruiyet kazanmak için geçmişe dair anlatıları düzenleme eğilimini tartışan Tarihi Silmek adlı kitabına da değindi. Prakoso, “Kendine güvenmeyen ülkeler genellikle tarihlerine sahip çıkmaya başlar” dedi.
Tarih öğretmenleri için resmi bir devlet kitabının yayınlanması onları bir ikilemle karşı karşıya bırakıyor. Bir yandan öğretmenler devlet anlatısının aktarıcıları olarak konumlandırılma potansiyeline sahiptir. Öte yandan eleştirel düşünmeyi öğretme konusunda mesleki sorumlulukları vardır. Prakoso, “Öğretmen yalnızca bir versiyonu tekrarlıyorsa, bu tarih eğitimi değil, beyin yıkamadır” dedi.
2025 tarihli 46 Sayılı BSKAP Genelgesi’nde tarih öğretmenlerinin aslında eleştirel olmanın temellerini Öğrenme Çıktıları (CP) üzerinden oluşturduğunu vurguladı. CP, derinlemesine öğrenmeyi, tarihsel düşünme becerilerini, kaynak okuryazarlığını ve sorgulama araştırmasını vurguluyor. “CP öğretmenler için pedagojik özerkliğe yer sağlıyor” dedi.
Prakoso, ulusal tarih kitaplarının okullara girmesi durumunda bunların tek bir gerçek olarak değil, tek bir kaynak olarak ele alınması gerektiğini belirtti. “Aslında kitabı öğrencilerle birlikte inceleyebilirsiniz: ne yazıldı, ne yazılmadı ve neden” dedi.
Ayrıca 1965 ve 1998 gibi hassas olayların öğretilmesine devam edilmesinin önemine de vurgu yaptı. Ona göre tarihte sadece kahramanlık hikayeleri değil, millete yön veren trajediler de yer almalıdır. “Amaç nefret aşılamak değil, eleştirel akıl yürütmeyi ve empatiyi geliştirmektir” dedi.
Prakoso, devletin her zaman geçmişe ilgi duyduğunu ancak tarih öğretmenlerinin sadece yöneticilerin anlatılarının kuryesi olmaması gerektiğini söyledi. “Tarihin yalnızca bir versiyonu öğretilirse, öğrenciler tarihi öğrenmiyorlar, onlara itaat etmeleri öğretiliyor” dedi.
Tempo Kültür Bakanı’ndan yanıt talep etmeye çalıştık Fadlı Bölgesi, Kültür ve Geleneği Koruma Genel Müdürü Restu Gunawan ve Kültür Bakanlığı’nın tarih kitabı versiyonunu yazan ekipten Susanto Zuhdi. Ancak bu haber yazılana kadar üçü de yanıt vermemişti.
Editörün Seçimi: Endonezya Tarih Kitapları Öğrencilerin Öğretim Materyali Olursa
