ULUSAL BİLGİ – 12 yaşındaki Muhammad Al Faqry Hasanuddin’in gözleri hikaye anlatırken daima parlıyor. Sanki kendi hayalinin peşindeymiş gibi hızlı, enerji dolu konuşuyor. Yüzündeki neşeli ifadeye bakılırsa, hiç kimse şu anda Ternate 26 Ortaokulunda (SRMP) okuyan çocuğun kendisine orman çocuğu diyeceğini düşünmezdi.
“Ben bir orman çocuğuyum, çünkü ben de ormanda yaşıyorum,” dedi geniş bir kahkaha atarak, içinde iyimserlik gibi büyüyen düzgün dişlerini göstererek.
Orman çocuğu takma adı sebepsiz değildir. Faqry başarılı bir tırmanıcıdır; Evlerin çatıları, elektrik direkleri ve hatta nefis ağaçları bile her şeyi fethetmiştir. Yukarıdan dünyanın daha heyecanlı göründüğünü söyledi. Sadece tırmanmakla kalmıyor, aynı zamanda cep harçlığını ve çocukluk maceralarını satacak Nemo balıklarını aramak için sık sık dalıyor.
Herhangi bir şeye tırmanmaya yönelik bu coşku, onun eğitim yolculuğunu yansıtıyor gibi görünüyor. Halk Okulu’na kaydolduğunda içsel güveni yeni bir merdiveni tırmanıyor gibiydi. OSIS Başkanı seçilmesi çok uzun sürmedi.
“Arkadaşlarımı nasıl yöneteceğim konusunda kafam karışmıştı. Ama artık daha kolay çünkü onlar da bana yardımcı oluyor” dedi.
Sekolah Rakyat’a katıldığından bu yana büyük bir değişiklik oldu: Endonezce dil becerileri hızla gelişti. Arkadaşlarıyla ilk buluşmasını hatırlayınca hafifçe gülümsedi.
“Geçmişte hala karışıktı, bölgesel diller ve kalın aksanlar kullanılıyordu. Şimdi daha akıcı. Çünkü okulda her gün Endonezce kullanmak zorundasın.”
Halk Okulu’ndaki öğrenim sisteminin farklı olduğunu, daha insancıl, öğrencilerin yaşamlarına daha yakın olduğunu ve ilgi ve isteklere yer verdiğini hissetti. Faqry bir keresinde öğretmenine cerrah olmak istediğini söylemişti. Kimse gülmedi. Bunun yerine destek aldı.
Öğretmenler Faqry’ye bilimini, İngilizcesini ve topluluk önünde konuşma becerilerini güçlendirmesini tavsiye etti. Onun için bu bir yük değil, geleceğe dair bir haritadır.
“Bu devlet okulunun kişinin karakterini geliştirmesi açısından önemli olduğunu düşünüyorum. Böylece özellikle yaşlılar için nasıl daha iyi davranacağınızı bilirsiniz.”
Hayat yolculuğunda aile, güzel ahlakı ve kararlılığı aşılayan temel olmuştur. Babası belirsiz bir gelire sahip bir terziydi; yalnızca sipariş geldiğinde geliyordu. Basit bir hayat yaşamalarına rağmen büyük kardeşlerinin tümü burs sayesinde üniversiteye gitmeyi başardı. Bu gerçek, Faqry’nin zihninde eğitimin geleceği değiştirebileceğinin kanıtıdır.
Halk Okulu ile toplantı Aile Umut Programı (PKH) refakatçisinin evi ziyaret etmesiyle başladı. Özellikle bu okuldaki öğrenim sisteminin diğer okullardan farklı olduğunu duyduktan sonra merak ortaya çıktı. Annesi de tam destek verdi.
Annesinin sözlerini taklit ederek, “Okulun hayatı daha garanti hale getirdiğini söylüyorlar. Orada küçük kardeşinin geleceği daha güvende” dedi.
Hikâyenin sonuna Faqry basit bir dua ekliyor; çok fazla bir şey istemeyen bir çocuğun duası, sadece hayal etme ve bunu gerçekleştirme fırsatı.
“Umarım Bay Prabowo ve Bakan sağlıklı olur, bol servete sahip olur, vizyonlarını tamamlar ve ülkeyi kalkındıracak iyi liderler olurlar. Amin.”
Faqry’nin hikayesi sadece bir çocuğun ormandan sınıfa yaptığı yolculuk değil. O bir umudun resmi: Her çocuğun, her köşeden hayal kurma hakkı var ve bu hayal uğruna savaşmaya değer.