Yerinden edilmiş kamplar arasında hareket eden mobil bir kaykay parkı Gazze travma ve kederin yaygın olduğu, dünyanın en ağır insani krizlerinden birinde mahsur kalan çocuklara nadir görülen ruh sağlığı desteği sağlıyor.
Yıkılmış binaların ve bükülmüş betonun manzaraya hakim olduğu Gazze Şehri’nin enkazının ortasında, bir grup genç Filistinli, yıkımı alışılmadık bir oyun alanına dönüştürdü.
Önerilen Hikayeler
3 öğenin listesilistenin sonu
Kırılgan ateşkesin başladığı 10 Ekim’den bu yana, kaykay koçları travma yaşayan çocuklara kısa süreli özgürlük ve normallik anları sunan seanslar düzenliyor.
Çocuklarla çalışan antrenörlerden Rajab al-Reifi, “Gazze Şeridi’nde kaykay parklarımız vardı; Gazze’deki hayalimiz buydu” dedi. “Fakat ne yazık ki nihayet bu hayali gerçekleştirip kaykay parkları inşa ettikten sonra savaş geldi ve her şeyi yok etti.”
Kaykay girişimi bir arka planda çalışıyor İsrail şiddeti devam ediyor ateşkese rağmen.
İsrail güçleri, ateşkesin başladığı 10 Ekim’den bu yana en az 260 Filistinliyi öldürdü ve 632 kişiyi de yaraladı. Saldırılar son 31 günün 25’inde gerçekleşti.
Geriye kalanla yetinmek
Oturumlar ciddi zorluklarla karşı karşıyadır.
Gazze’deki ekipman sıkıntısı nedeniyle her kaykay tekerleği ve tahta parçası kıymetli hale geldi. Al-Reifi, yedek parça bulmanın neredeyse imkansız olduğunu bilerek, genellikle seanslar arasında hasarlı panoları onarıyor.
İsrail’in bombardımanından sağ kurtulabilen birkaç düz avludan biri, yeni başlayanlar için bir eğitim alanı sağlarken, daha maceracı patenciler moloz yığınlarını ve çökmüş duvarları geçici rampalara ve engellere dönüştürdü.
Kendini işine adamış başka bir koç olan Rimas Dalloul, zorlu koşullara rağmen çocukları meşgul tutmak için çalışıyor.
“Herkese yetecek kadar kaykayımız yok ve koruyucu donanımımız da yok” diye açıkladı. “Düştüklerinde onları tamponlamak için sahip oldukları tek şey kıyafetleridir. Bazen yaralanırlar ama her zaman geri dönerler. Oynama arzusu acıdan daha güçlüdür.”
‘Bombardımandan kaymaya koşardım’
Genç patenciler arasında yedi aydır antrenman yapan yedi yaşındaki Marah Salem de yer alıyor.
“Buraya eğlenmeye geliyorum. Hiçbir seansı atlamak istemiyorum; tutarlı olmak istiyorum” dedi. “Savaş sırasında bile kaykay kullanıyordum. Bombardımanlardan kaçıp sokaklarda kayıyordum.”
Onun kararlılığı, neredeyse iki yıl boyunca İsrail’in askeri saldırısına maruz kalan Gazze’deki çocukların daha geniş bir dirençliliğini yansıtıyor.
Kaykay seansları çocuklara bir tür dinlence ve geçici bir kaçış olanağı sunarken, aynı zamanda travmayı sindirme ve ortak bir aktivite olanağı da sunuyor.
Gazzeli çocukların ruh sağlığı ihtiyaçları hala şaşırtıcı düzeyde.
İnsani yardım kuruluşları, son çatışma yoğunlaşmadan önce bir milyondan fazla Filistinli çocuğun ruh sağlığı hizmetlerine ihtiyaç duyduğunu tespit etmişti.
Çatışmanın boyutu, hiçbir çocuğun toplu yerinden edilme, aile ayrılıkları ve genç nüfusun tamamını etkileyen yaygın kayıplar gibi psikolojik etkilerinden korunmadığı anlamına geliyor.
Şu anda en az 17.000 çocuk refakatsiz veya ayrılmış Uluslararası Kurtarma Komitesi’nin raporuna göre, çocuk koruma vakaları yalnızca Eylül ayında yüzde 48 oranında artarken ebeveynlerinden gelen vakalar da yüzde 48 arttı.
Genç patenciler için seanslar, savaşın elinden almaya çalıştığı bir şeyi, çocuklukta oynamanın basit özgürlüğünü sunuyor.
Okulları yok edildi, evleri yıkıldı ve yaklaşık iki yıldır 658.000’den fazla okul çağındaki çocuk eğitime erişim olanağını kaybetti.
Ancak mahallelerinin yıkıntıları arasında bu çocuklar ilerlemenin yollarını buluyor.
Onlar sadece kaykay üzerinde gülen, düşen, ayağa kalkan ve paramparça olmuş dünyalarının yıkıntıları arasında hem kelimenin tam anlamıyla hem de mecazi olarak ileriye doğru iten çocuklardır.