Tayvan’ın güneyindeki liman şehri Kaohsiung
Deniz ablukası, Çin’in, uluslararası dikkati büyük çaplı bir işgale çekmeden Tayvan’ı tam “Aşil topuğundan” vurma stratejisi olabilir.
Neredeyse %100 ithal yakıta bağımlı olan hem Taipei hem de Washington, her gün Çin’in ‘balonu patlatacağından’ ve birkaç yıldır tehdit ettiği gibi Tayvan’ı işgal edeceğinden korkuyor. Ancak en büyük tehlike işgal bile olmayabilir.
Tayvan’ın en büyük zayıflığı, adada üretilen elektriğin neredeyse yarısını oluşturan sıvılaştırılmış doğal gazda (LNG) yatmaktadır.
Tayvan’ın enerjisinin yaklaşık %97’si deniz yoluyla ithal ediliyor, bu da tam bir abluka durumunda, LNG rezervleri birkaç gün içinde tükenecekelektrik üretimini hızla felç ediyor.
Pekin, ordusu aracılığıyla bunu yapabileceğini göstermeye hevesliydi: Çin’in askeri tatbikatları, Pekin’in geniş çaplı bir işgalle dikkat çekmek yerine, adayı nasıl izole edip boğabileceğini, enerji tedariki için önemli deniz yollarını kapatabileceğini zaten gösterdi.
Tayvan hükümeti enerji depolama kapasitesini artırmaya ve adanın enerji matrisini yeniden değerlendirmeye çalıştı.
Üzerinde çalışılan seçenekler arasında nükleer enerji de yer alıyor; son reaktör yakın zamanda kapatıldı; aslında güvenlik endişeleri, 1980’lerde elektriğinin %52’sinden fazlasının nükleer enerjiden geldiği bir ülkede tüm reaktörlerin kapatılmasına yol açtı.
Masada ayrıca şu anda elektrik üretiminin %12’sinden daha azını temsil eden yenilenebilir enerjilerin güçlendirilmesi de yer alıyor. Hedef ulaşmaktır 2050 yılına kadar %70 yenilenebilir enerji.
Ancak bu henüz ulaşılamamış bir hedefse, ithalata bağımlılık da Tayvan’ı savunmasız bırakıyor.
Washington merkezli Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi’nin (CSIS) yakın tarihli bir araştırması, alıntılanan: Wall Street Journalşunu ortaya çıkardı: Çin ablukası altında LNG stokları iki haftadan az dayanabilirkömür ise yalnızca yedi gün içinde ulaşacaktı.
Etki, küresel yansımaları olan yarı iletken endüstrisinde ve üretiminde hissedilecektir – Tayvan dünyanın en büyük çip üreticisine ev sahipliği yapmaktadır. TSMC. Rapor, elektriği paylaştırmaya yönelik her türlü çabanın politik olarak yönetilmesi gerektiği konusunda uyarıyor.
Diğer simülasyon çalışmaları, Tayvan’ın karantina sırasında LNG stoklarını yalnızca 11 günde tüketebileceğini gösterdi.
Ancak böyle bir felaketi önlemek için, ABD Senatosu’nda, teslimatların Çin tarafından tehdit edilmesi durumunda taşıyıcılara yönelik sigorta da dahil olmak üzere, adanın ABD’den LNG tedariki sağlama kabiliyetini destekleyecek bir mevzuat tartışılıyor.
Elektriğe ek olarak, tam bir karantina temel malların gelişini de durduracaktır. Tayvan nüfusu yaklaşık dokuz ay boyunca doyurabilirGıdanın yaklaşık yüzde 70’inin ithal edildiği göz önüne alındığında. Ancak fabrikaları çalıştırmaya yetecek kadar elektrik olsa bile endüstriyel üretim büyük ölçüde zarar görecek. Ekonomik etkisi devasa olacaktır.
Tayvan, adanın tüketiminin %30’unu sağlayan ancak pazar olarak Çin’in hakimiyetinde olan Katar da dahil olmak üzere dış LNG tedarikçilerine güvenmeye devam ediyor.
