Bilim adamları, bir çocuğun arka tarafının görünümünün otizm veya dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun gizli bir belirtisini ortaya çıkarabileceğini bulmuşlardır (DEHB).
Son on yıldaki çok sayıda çalışma, 10 yaşın altındaki çocukların duruşlarındaki tuhaf bir değişikliği incelemiştir; bu durum aslında daha büyük olmasa da arka taraflarının daha büyük veya ‘ördek poposu’ gibi daha belirgin görünmesine neden olur.
Otizm spektrum bozukluğu (ASD) olan çocukların gözlemlerine göre, bu çocuklar yürürken, bu rahatsızlığı olmayan çocuklara kıyasla genellikle daha fazla öne doğru eğilmiş bir leğen kemiği sergiliyorlardı; ortalama olarak yaklaşık beş derece daha fazla.
Otizm, sosyal becerileri, iletişimi ve davranışları etkileyen, sıklıkla tekrarlayan eylemlere veya sese, ışığa veya kokuya karşı hassasiyete yol açan bir durumdur.
Bu durum aynı zamanda, kalça fleksör kaslarını sıkılaştıran ve bu pelvik eğime katkıda bulunan, parmak ucunda yürüme veya tekrarlayan pozisyonlarda uzun süre oturmak gibi davranışlara da yol açabilir.
Bütün bunlar dengeli bir duruşu korumayı zorlaştırıyor ve otizmli çocukların ayakta durma ve yürüme şekillerinde beceriksizce denge kurmalarına neden oluyor.
Bilim insanları daha önce otizmin başlangıcını, hareketi ve dengeyi kontrol eden beyincik ve bazal ganglionlar gibi bölgelerdeki atipik beyin gelişimiyle ilişkilendirmişti.
Farklı çalışmalardan araştırmacılar Japonya Ve İtalya yürüme düzenleri üzerine yapılan çalışmalara dayanarak, eğik bir leğen kemiğinin ve buna bağlı duruş değişikliklerinin, genellikle sekiz ile 10 yaş arasındaki okul çağındaki çocuklarda gözle görülür hale gelebileceğini ortaya çıkardı.
Ön pelvik eğim sergileyen çocukların, dik durmak yerine öne doğru eğilen bir leğen kemiği vardır, bu da alt sırtın içe doğru kıvrılmasına ve karnın dışarı doğru itilmesine neden olur (Stok İmaj)
İtalya’daki araştırmacılar, otizmli çocukların düzenli olarak leğen kemiği eğimi sergilediğini keşfetti; bu, otizmin bir nedeni değil, ancak bir uyarı işareti olabilir.
2018 yılında İtalya’daki Araştırma, Hastaneye Yatırma ve Sağlık Hizmetleri Bilimsel Enstitüsü’nden araştırmacılar, otistik çocukların sıklıkla ‘ördek kıçıyla’ yürüdüklerine dair gözle görülür ipuçları keşfetti.
Onların çalışması Frontiers in Psychology dergisinde Otizmli ve otizmsiz gençlerin nasıl hareket ettiğini karşılaştırmak için çocuklar bir sanal gerçeklik simülatöründe koşu bandında yürürken 3 boyutlu hareket analizini kullandı.
Bu, ekibin normal yürüme sırasında ve ani hız değişiklikleri uygulandığında birçok adımda leğen kemiği, kalça, diz ve ayak bileğinin tam eklem açılarını ölçmesine olanak sağladı.
Ortalama okul çağındaki çocuklarla yapılan bir karşılaştırma, otistik bir çocuğun yürürken ayakları yere ilk değdiğinde leğen kemiğinin çok fazla öne doğru eğildiğini, uyluklarının kalçadan normalden daha fazla öne doğru eğildiğini ve ayak bileği hareketinin daha az olduğunu ortaya çıkardı.
Daha da önemlisi, ekip otizm semptom şiddetinin olağandışı yürüme düzenleriyle doğrudan bağlantılı olduğunu söyledi. Bu aynı zamanda bel, kalça veya diz ağrısı gibi fiziksel sorunlara yol açabilir ve denge veya hızlı hareketler içeren aktiviteleri zorlaştırabilir.
Bu öne doğru pelvik eğim, kalçalarınızı çok ileri iterek ayakta durmak gibi vücudunuzun hizalamasını bozar, bu da belinize, kalçalarınıza ve dizlerinize ekstra baskı uygulayarak zamanla ağrıya neden olur ve aynı zamanda sabit kalmanızı zorlaştırır.
Çalışmalar bu fiziksel değişikliğin otizme yol açmadığına dikkat çekiyor ancak durumun kaslar, denge ve hareket üzerindeki etkisinden kaynaklanan olası bir işaret veya yan etki olabilir ve bunu erken tespit etmek, egzersiz veya terapi gibi desteklere yardımcı olabilir.
Araştırmaya göre yaklaşık 31 çocuktan birine, yani yüzde üçten fazlasına OSB tanısı konuyor. CDC’nin 2025’teki son incelemesi.
2018 yılında İtalya’daki Araştırma, Hastaneye Yatırma ve Sağlık Hizmetleri Bilimsel Enstitüsü’nden araştırmacılar, otistik çocukların sıklıkla ‘ördek kıçıyla’ yürüdüklerine dair gözle görülür ipuçları keşfettiler.
Japonya’da yapılan bir araştırma, otizmli çocukların sıklıkla aynı anda sahip olduğu bir durum olan DEHB’li genç erkekler arasında da aynı bulguları ortaya çıkardı.
Bu arada, önceki raporlarda sıklıkla otizm vakalarıyla örtüşen dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ile de bağlantılar keşfedilmişti.
Pek çok çocukta her iki durum da birlikte görülür; bazı araştırmalar, bu rahatsızlıkların dikkat sorunları, hareket farklılıkları veya duyusal hassasiyetler gibi sorunları paylaşması nedeniyle yaygınlığın yüzde 50 ila 70 civarında olduğunu göstermektedir.
DEHB, çocukların ve yetişkinlerin dikkat vermede, hareketsiz oturmada veya düşünmeden hareket etmekte zorlandığı, genellikle okulu, işi, arkadaşlıkları ve günlük görevleri başarılı bir şekilde yönetmeyi zorlaştıran yaygın bir durum haline geldi.
2017 yılında Japonya’da yapılan bir çalışmada, vücut hareketlerini ayrıntılı olarak ölçmek için özel kameralar kullanılarak, dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan erkek çocukların, dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olmayan erkek çocuklara kıyasla nasıl yürüdükleri incelendi.
Araştırmacılar, DEHB’li erkek çocukların pelvislerinin daha fazla öne eğildiğini, ortalama 4,5 derece daha fazla olduğunu ve daha hızlı adım attıklarını ve bu eğimin onların hiperaktif ve dürtüsel semptomlarıyla güçlü bir şekilde bağlantılı olduğunu buldu.
Japon ekip şöyle yazdı: “Kinematik bulgularımız DEHB’li erkek çocukların vücut hareketlerini değerlendirmede potansiyel çıkarımlara sahip olabilir.” PLoS One dergisinde.
Anormal bir pelvik eğim, aslında daha büyük olmasa da arka tarafın ‘ördek poposu’ gibi daha büyük veya daha belirgin görünmesine neden olabilir (Stok İmaj)
Bilim insanları, otizmin temel olarak genetik anormalliklerin yanı sıra hamilelik veya erken yaşam sırasındaki, yaşlı ebeveynlere sahip olmak, düşük doğum ağırlığı veya belirli toksinlere maruz kalmak gibi çevresel faktörlerin bir karışımından kaynaklandığından şüpheleniyorlar.
Otizmin diğer şüpheli nedenleri arasında OSB’li bir aile üyesine sahip olmak ve FMR1 geninde önemli bir beyin proteininin üretimini engelleyen bir mutasyon olan Fragile X sendromu gibi belirli genetik koşullar yer alıyor.
Erken çocukluk döneminde aşıların yapıldığına dair iddialar var otizm gelişme riskini artırırancak CDC bu iddia edilen bağlantının gerçek olduğuna dair herhangi bir kanıt ortaya koymadı.
Ajans ayrıca hamilelik sırasında kurşuna maruz kalma, tütün dumanı veya alkol, erken doğum, düşük doğum ağırlığı ve erken yaşta beyin yaralanmaları gibi çevresel faktörlerin DEHB’nin başlangıcına katkıda bulunabileceğini belirtti.
Son araştırmalar, duruş ve yürüyüşün otizm semptomlarını daha da kötüleştirdiğini doğrudan söylemese de, öne doğru bir pelvik eğim, sırt veya kalça ağrısı gibi fiziksel rahatsızlığa neden olarak durumu daha da kötüleştirebilir; bu da otizmli çocuklarda sinirlilik, duyusal aşırı yüklenme veya günlük aktivitelerde zorluğu artırabilir.