ULUSAL BİLGİ — Batı Sumatra’daki Solok’taki pirinç tarlaları Agus Alfajri’nin ikinci evi haline geldi. Çocuk çalışma odasından çok pirinç tarlalarında vakit geçiriyordu. Okuldan eve her geldiğinde küçük elleri aramak için tırpan tutuyor çimen. Bazıları aile hayvanı yemi olarak kullanılıyor, bazıları ise geliri artırmak için satılıyor.
Altı kardeşin en küçüğü, günlük ihtiyaçlarını karşılamak için beynini zorlamaya alışık. Çiftçi olarak babasının geliri belirsizdi. Fajri’nin eğitimi risk altındaydı.
Ancak Fajri asla şikayet etmedi. Bunun yerine ailesine yardım etmeye devam etti. 13 yaşındaki genç yumuşak bir sesle, “Senin için üzülüyorum. Sırtı ısınıyor, bazen morarıyor” dedi.
Günü sabah saat 05.00’te başlıyor. Fajri, okuldan sonra çim aramak için doğrudan pirinç tarlalarına gitti, ardından duş aldı ve Kuran okumaya gitti. Pazar hariç her gün evinin yakınındaki surede Kur’an okuyor.
Ailesine yardım etmekle meşgul olmak, çalışma süresinin sıklıkla azalması anlamına geliyor. Yeme alışkanlıkları her zaman düzenli değildir. “Her gün yemek yiyor, bazen bir, bazen iki kez. Bazen öğle yemeği için yeterli pirinç olmuyor” dedi.
Fajri’nin hayatındaki dönüm noktası üniversiteye kabul edilmesiyle geldi. Halk Okulu Ortaokul (SRMP) 5 Solok. Başlangıçta ebeveynlerden ayrılmak zordu. “İlk günler hep üzgündüm. Annemi ve babamı özledim” dedi.
Yavaş yavaş Fajri açılmaya başladı. Yeni arkadaşlar edindi ve daha önce hiç deneyimlemediği güvenli ve rahat bir öğrenme ortamı buldu. “Birkaç gün sonra kendimi mutlu hissettim. Bütün arkadaşlarım iyiydi. Öğretmenim iyiydi” dedi.
SRMP 5 Solok’ta Fajri artık düzenli yemek yiyebiliyor, yeterince uyuyabiliyor ve huzur içinde ders çalışabiliyor. Mevcut eğitim olanakları ona büyümesi için alan sağladı. “Burada daha çok konsantre oluyorum. Yemekler düzenli, tesisler tam. Zihnim sakin” dedi.
Bu değişiklik onun öğrenme isteğine de yansıyor. Kısa sürede Fajri’ye SRMP 5 Solok OSIS’in Başkanı olma konusunda bile güven duyuldu; bu onun daha önce hiç hayal etmediği bir başarıydı.
Artık asker olma hayalleri içindedir. Onun için yeşil üniforma sadece bir hayal değil, ailesini ve milletini korumanın bir yolu. “Annemle babamı gururlandırmak istiyorum. Hayallerimin gerçekleşmesini istiyorum” dedi.
Okula huzur ve rahatlık içinde gitme fırsatı Fajri’yi minnettar kılıyor. Çalışma odasının güvenli ortamında artık tükenmekte olan otları ya da pirinci değil, geleceği düşünüyordu.
Yaşlı gözlerle, “Şimdiki gibi olabilmem için bana olanaklar sağlayan Bay Prabowo’ya, Sosyal İşler Bakanlığına ve Okul Müdürüne teşekkür ederim” dedi.