ULUSAL BİLGİ – Halk Okullarının varlığı, tam bilgi alamayan bazı kişiler tarafından damgalanmaktadır. Bu nedenle Linda Martini, çocuğunun eğitimine Batı Sumatra’daki Ortaokul (SRMP) 5 Solok’ta devam etmeye karar verdiği için komşuları tarafından da küçümsendi.
Linda, Jorong Muaro Busuak, Nagari Koto Hilalang’daki komşularının ve akrabalarının sözlerini taklit ederek, “Yüksek başarılı çocukların Halk Okuluna gönderilmesi mümkün mü? Bu deneysel bir okul” dedi.
Bu olumsuz görüş Linda’yı kızı Tita Martalita’yı Halk Okulu’na kaydettirme sürecini sürdürmekten alıkoymadı. İzlediği yolun üçüncü çocuğunun geleceği açısından hayırlı olacağını düşünüyor. “Çocuklar öne çıktığı sürece insanlar bize hakaret edecek” dedi.
Eğitim, Linda’nın ailesinin daha yüksek bir sosyal katmana giriş noktası olarak kabul ediliyor. Bunun nedeni, Tita’nın babası Mardaus’un, günlük ortalama 50 bin IDR ila 75 bin IDR arası gelirle çiftlik işçisi olarak çalışmasıdır.
Yapacak hiçbir şey kalmadığında, Mardaus ve Linda taş toplamak için nehre indiler ve satmak için arabayı nehir kıyısından ana yola doğru ittiler. Bazen bir yığın taş satılmak için aylarca beklemek zorunda kalır.
Sınırlı yaşam maliyeti, Linda ve kocasının çocuklarının eğitimine öncelik vermesine neden oluyor. İlk çocukları masraflar nedeniyle üniversiteye gidemedi. İkinci çocuk İslami bir yatılı okula gidiyor ve Linda, masraflardan tasarruf etmek için ikinci çocuğuna her gün bir sepet yiyecek bile dağıtmaya çalışıyor.
Bu arada üçüncü çocuk olan Tita’nın da dört yaşından beri Kur’an-ı Kerim’i özenle okuduğu ve ezberlediği biliniyor. Kaderin bir cilvesi onun Halk Okuluna kabul edilmesine yol açtı. Linda’ya göre eğitim, Tita’nın yaşam döngüsünü tekrarlamasını engellemenin tek yolu.
“Çocuğumun sonu benim gibi olmasın. Ben ortaokulu bitirdim, babam ilkokulu bitirdi. Eğer paramız yetmiyorsa çocuklarımız bizi ileri taşısın” dedi.
SRMP 5 Solok’a katıldığı beş aydan bu yana anne birçok değişiklik gözlemledi. Tita evde ayda yalnızca bir kez sığır eti veya tavuk yiyebiliyor. Devlet okulunda Tita her gün besleyici yiyecekler alıyor, yeterince uyuyor, düzenli ders çalışıyor ve dinini iyi bir şekilde uygulamaya devam ediyor.
Linda, “Tavukları her gün nasıl besleyebiliriz? Burada Tita yeterince yiyor. Yeterince dinleniyor. Yeterince öğreniyor. Kendimizi çok yardımcı olduğumuzu hissediyoruz” dedi.
Eskiden çok sert olan damgalama ve hakaretlerin artık yavaş yavaş bir etkisi olmuyor. Linda, kızının yaşadığı değişiklikleri ilk elden gördü. “Bırakın insanlar bize hakaret etsin artık. Umarım yarın insanlar bize bakar” dedi yumuşak bir sesle.
Tita’nın hayali doktor olmaktı, bu Linda’nın küçükken söylemeye asla cesaret edemediği bir hayaldi çünkü aileleri için üniversiteye gitmek bir lükstü.
“Pak Prabowo’ya teşekkür ederiz. Bizim gibi yoksul insanlar okula gidebilir, yemek yiyebilir, hayal kurabilir. Küçük insanlara yardım ettiğiniz için teşekkür ederiz” dedi.